15 دی 1389
1. فصلنامه روابط خارجی به بررسی مسائل حوزه سیاست خارجی و روابط بین‌الملل که به‌ویژه با موضوعات و مسائل سیاست خارجی ایران در ارتباط هستند، توجه دارد.
2. نظر به اینکه مهم‌ترین معیار علمی ـ پژوهشی از نظر این نشریه، نوآوری است، لطفاً مقالاتی را ارسال کنید که به گونه‌ای نسبت به مطالب موجود در ادبیات رشته‌های سیاسی و بین‌المللی نوآوری و یافته‌های جدید علمی داشته باشد. این نوآوری می‌تواند در زمینۀ تولید و ارائه داده‌های جدید، تحلیل مبتکرانه تحولات نظام بین‌الملل، منطقه و روابط دوجانبه ایران با کشورهای دیگر یا ارائه مفاهیم و یافته‌های نظری تازه، و یا کاربرد روش‌های متفاوت برای فهم مقولات مربوط به روابط خارجی باشد. بدیهی است مقالاتی که صرفاً مروری بر یافته‌ها و نوشته‌های دیگران باشد، مورد نظر این فصلنامه نخواهد بود.
3. این فصلنامه برای مقالات برگرفته از پروژه‌های پژوهشی و رسالة دکترا اولویت قائل است.
4. مقاله ارسال‌شده نباید در نشریه دیگری چاپ شده باشد و یا هم زمان برای سایر مجلات ارسال شده باشد.
5. هر مقاله باید با طرح پرسشی تازه در مورد یکی از موضوعات مربوط به روابط خارجی، آغاز شود. بداعت و تازگی پرسش مطرح‌شده می‌تواند مطلوبیت بیشتری به مقاله ببخشد. پرسش‌های تبیینی که رابطۀ بین پدید‌ه‌ها یا مفاهیم را بررسی می‌کنند بر پرسش‌های توصیفی محض که تنها درصدد توصیف یک پدیده یا مفهوم هستند ارجحیت دارند.
6. هر مقاله باید فرضیۀ معینی را با کاربرد یک روش علمی یا تفسیری خاص مورد بررسی قرار دهد. این فرضیه حتی‌المقدور باید به یکی از مسائل مهم و تأثیرگذار در حوزۀ روابط خارجی ایران بپردازد. بدیهی است مسائل مهم تاریخی و نظری که کاربردی در شرایط کنونی داد، نیز مطلوب خواهند بود.
7. هر مقاله باید شامل داده‌های تجربی یا کیفی کافی برای آزمون مدعای مطرح‌شده در فرضیه باشد.
8. مقاله باید دارای اجزای زیر باشد: چکیده (100 تا 150 کلمه) به زبان فارسی و انگلیسی (ترجمه صحیح)، واژه‌های کلیدی (پنج واژه)، مقدمه نظری و توجیهی، روش تحقیق، یافته‌های تحقیق، تجزیه و تحلیل، نتیجه‌گیری و فهرست منابع.
9. سؤال، مفروضات، فرضیه و روش تحقیق در مقدمه طرح شده و جمع‌بندی و نحوۀ تأیید یا تعدیل فرضیه در نتیجه‌گیری طرح شود.
10. حجم مقالات حداقل شِش‌هزار و حداکثر هشت‌هزار کلمه می‌باشد و مقالات کمتر و بیشتر از این حجم پذیرفته نخواهد شد.
11. هر مقاله باید از منابع معتبر داخلی و خارجی استفاده کند. تعدد منابع معتبر و درجۀ اول به‌خصوص منابع خارجی بر ارزش مقاله خواهد افزود. در مقالات پژوهشی که نویسنده خود به تولید داده پرداخته است باید با مشخص کردن روش تحقیق اعتبار داده‌های خود را نشان دهد.
12. روش منبع‌نگاری در این فصلنامه منبع نگاری داخل پرانتز منطبق با روش APA در نرم‌افزار word می‌باشد. نحوۀ ارجاع به کتاب و مقاله و منابع اینترنتی همگی براساس الگوی (نام‌خانوادگی نویسنده یا شخص حقوقی، تاریخ: صفحه) با مثال (رضایی، 1388: 23) می‌باشد و در صورت تعدد منابع از یک نویسنده (الف) و (ب) در کنار سال انتشار افزوده می‌شود. مانند (رضایی، ١٣٨٨ (الف): ٢٣). در فهرست منابع با رعایت ترتیب الفبایی کتب از مقالات جداسازی نمی‌شوند و تنها باید به جدا کردن منابع خارجی از فارسی براساس الگوی ذیل مبادرت ورزید:
دهقانی‌فیروزآبادی، سید جلال. 1387. «سیاست خارجی دولت نهم»، رهیافت‌های سیاسی و بین‌المللی، شمارۀ 13.
ضیایی بیگدلی، محمدرضا. 1388. حقوق بین‌الملل عمومی، تهران: گنج دانش.
13. نام و نام‌خانوادگی نویسنده/ نویسندگان (به فارسی و انگلیسی) کامل باشد و میزان تحصیلات، رتبة علمی، گروه آموزشی، نام دانشکده، دانشگاه و شهر محل دانشگاه قید گردد. پست الکترونیکی، تلفن، نمابر و نشانی نویسنده آورده شود.
14. معادل لاتین اسامی و اصطلاحات غیرفارسی متن در پانوشت درج شود. جداول، شکل‌ها، نمودارها، منحنی‌ها، تصاویر و نقشه‌ها به ترتیبی که در متن آمده‌اند شماره‌گذاری شوند و مآخذ آنها به‌طور دقیق ذکر گردد.
15.
16. مقالات دریافت‌شده پس از بررسی اولیه در مسیر فرایند داوری علمی قرار گرفته و رأی نهایی درخصوص پذیرش یا رد آن توسط هیئت تحریریه صادر می‌شود.
17. فصلنامه حق رد یا قبول و ویرایش مقالات را برای خود محفوظ می‌دارد و از بازگرداندن مقالات دریافتی معذور است.
