این مقاله به مسئله مواد مخدر در افغانستان از دیدگاه‌ امنیت بین‌الملل می‌پردازد. تعریف امنیت بین‌الملل از زمان پایان جنگ سرد دستخوش تحول گردیده است. در گذشته و نیز در حال حاضر، افرادی وجود داشته و دارند که تنها توانایی‌های نظامی رقبای خود را تهدیدی برای امنیت‌شان به حساب می‌آورند. این در حالی است که تعریف جدید امنیت بین‌الملل گسترش یافته و شامل بسیاری از موضوعاتی می‌شود که لزوماً در حوزه نظامی یا نیروهای مسلح نمی‌گنجند. در این میان، اعتیاد به مواد مخدر که به تجارت غیرقانونی مواد مخدر دامن می‌زد و با جنایات سازمان یافته در ارتباط است به تهدیدی جدید برای امنیت بین‌الملل تبدیل شده است. در سال‌های اخیر، مسئله مواد مخدر در افغانستان ابعاد حیرت‌آوری پیدا کرده است و جریان یافتن این مواد از این کشور به خارج، امنیت بسیاری از کشورها را با خطر مواجه ساخته است. صرف ابعاد این مسئله و تأثیر مخرب آن بر امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی مستلزم تلاشی هماهنگ از جانب جامعه بین‌المللی و به ویژه از سوی آنهایی است که بیش از دیگران تحت تأثیر این جریان قرار دارند. با این حال، هنگامی که پروژه‌های عمده مبارزه علیه مواد مخدر در افغانستان و مناطق مجاور آن مطرح می‌شود، مواضع برخی کشورهای غربی به نظر در بهترین حالت دوگانه می‌رسد. در این میان، می‌توان به گرایش‌هایی در برخی از این کشورها اشاره کرد که معتقدند همکاری مؤثر با ایران در مبارزه با مواد مخدر تأثیرات منفی بر توافق بر سر پرونده هسته‌ای این کشور بر جای خواهد گذاشت. این رویکرد، در واقع، فوریت مسئله و میزان تهدیدی را که مسئله مواد مخدر در افغانستان متوجه همه طرف‌ها به ویژه اروپایی‌ها می‌سازد، نادیده می‌گیرد. نویسنده نتیجه می‌گیرد برای یافتن یک راه حل دیر پا برای این مسئله، لازم است همکاری‌ها مبتنی بر رویکردی فراگیر و مشارکت همه دولت‌ها همراه با نقش هماهنگ کننده اصلی سازمان ملل باشد.

دانلود متن کامل مقاله