پارادایم واقع‌گرایی در رشته روابط بین‌الملل از جنگ دوم جهانی یعنی از «بحران بیست‌ساله» که بر پارادایم آرمان‌گرایی برتری یافت، بر تحقیقات این رشته تسلط داشته است. اما در حال حاضر بسیاری از نابهنجاری‌ها یا معماها، مفروضات اصلی آن را مورد تهدید قرار داده است. راه حل این وضعیت، دگرگونی در پارادایم نیست بلکه می‌توان به‌شکلی پیشروانه به اصلاح نظریه رئالیسم پرداخت. در این روش مي‌توان نابهنجاری‌ها را با فرضیات جدید برطرف کرد و این به‌نوبه خود منجر به کشف حقایق جدید خواهد شد. از همین رو این مقاله سعی بر آن خواهد بود تا با دستمایه قرار دادن چهار مفروضه اصلی آن (آنارشی، قدرت، منافع ملی، موازنه نیروها) و تشکیک در مفهوم و کارکرد آنها به این پرسش پاسخ دهد که رئالیسم تا چه اندازه در پرتو تحولات دو دهه اخیر توان بازنمایی خود را داشته است؟

دانلود مقاله